O diecie mlecznej

Kiedy Berrnarr Macfadden (jeden z pionierów kulturystyki i kultury fizycznej w ogóle) opracowywał dietę mleczną wcale nie zakładał jej przydatności do odchudzania. Przyświecała mu raczej chęć propagowania mleka jako niezawodnego źródła białka, witamin oraz pokarmu oddającego znakomite usługi ludzkiemu zdrowiu. Z czasem jednak zauważono, że stosowanie diety opartej na mleku powoduje także spadek masy ciała i zaczęto ją wykorzystywać jako kurację odchudzającą.

Wariant ekstremalny diety mlecznej zakłada odstawienie na kilka dni (nawet do 3 tygodni) wszelkich pokarmów i zastąpienie ich posiłkami złożonymi z samego mleka. Sposób ten daje co prawda rezultaty w postaci utraty masy ciała, ale ze względu na brak ważnych składników odżywczych (węglowodany, błonnik itd) nie jest dziś zalecany.

Drugi wariant jest nieco łagodniejszy i polega na na ograniczeniu o połowę dotychczas spożywanych posiłków i dodaniu do diety produktów mlecznych jako jej uzupełnienia. Może to polegać na przykład na wypijaniu szklanki mleka jako „przekąskę” między posiłkami. Zalecane jest także spożywanie przetworzonych produktów mlecznych takich jak twarogi, kefiry itd.

Dieta mleczna jest dziś traktowana jako ciekawostka i jest raczej rzadko polecana. Przemawiają nie tylko względy praktyczne (ciężko określić dokładnie co znaczy „połowa dotychczasowego posiłku” zwłaszcza gdy czyjaś dieta jest nieregularna i niesystematyczna) ale również zmiana podejścia niektórych specjalistów do mleka krowiego. Istnieją teorie głoszące wręcz o szkodliwym wpływie mleka na organizm człowieka, które zalecają całkowitą rezygnację z tego produktu.

W świetle dzisiejszej wiedzy uznaje się również, że dieta oparta głównie na jednym składniku nie jest specjalnie korzystna dla człowieka. Duży nacisk kładzie się raczej na jej zróżnicowanie.

Diety mlecznej nie mogą również stosować osoby, które nie tolerują laktozy lub białek mlecznych.